zondag 23 maart 2008

Lopen in de sneeuw

Het weer zag er niet best uit vanmorgen. Ik had de neiging om lekker binnen te blijven.
Maar goed, ik had me voorgenomen om te gaan lopen en ik wilde me daar ook aan houden. In de kuiten dus en richting het Amsterdamse Bos. Daar aangekomen vielen er grote sneeuwvlokken naar beneden. Dom, dom, ik had helemaal geen regenkleding bij me en werd dus na verloop van tijd kleddernat. Het is toch Pasen? Of vergis ik me nou?
Karak had er geen moeite mee, weer of geen weer, in vliegende vaart stuift hij door het bos.
Uiteindelijk nog zo'n 14 kilometer gelopen vandaag. Niet al te veel, maar morgen zal het meer zijn.
Adrienne mailde me nog : "......verder word ik een beetje zenuwachtig als ik aan onze tocht denk ..."
Ja ja, het komt steeds dichterbij :-)) nog maar 1 maand !!

1 opmerking:

fotoemma zei

---------------En dan besef je plotseling dat veel zaken, aanvankelijk schijnbaar van wezenlijk belang, er in de loop van de tijd helemaal niet toe blijken te doen, waarna je er probleemloos afstand van doet.----------------------------

Wat kleven wij mensjes toch vast aan al die onbeholpen zaken waar we het echt niet van hoeven te verwachten.
Wie we voor elkaar mogen zijn, draagt het geheim met onschatbare waarde. De pareltjes in een mensenleven.
Dat er veel pareltjes te vinden zijn langs die 800.000 meter lange tocht, dat is een ding wat zeker is. Wordt je straks toch nog een dame met een parelketting om je hals. Wie had dat in gedachten toen je aan deze onderneming begon. :)
a dearest hug,
EstherEmma &zo :)