Vandaag kreeg ik een mooie roze kaart van Conny met de post. "Nog heel even, en het is zover" schreef ze. Pffff ... ik kreeg het gelijk een pietsie benauwd. Ik heb het gevoel al helemaal klaar te zijn maar toch nog zoveel te moeten doen.
En ja, die voeten he, zouden die het houden op al die kilometers? Genoeg Compeed en sporttape ingeslagen, het moet maar :-)))
En zou ik het 's nachts wel warm houden in die superdunne slaapzak? Het schijnt te sneeuwen in de Pyreneeen. Mijn camera maar weer thuis laten en een dikkere slaapzak mee?
Ach, dit soort twijfels en gedachtes horen wel een beetje bij de voorbereidingen, en bovendien ..... ik ga niet naar het einde van de wereld. Het is een groot avontuur wat ik ga ondernemen, en is dat nou niet juist wat ik zoek?
En ja, die voeten he, zouden die het houden op al die kilometers? Genoeg Compeed en sporttape ingeslagen, het moet maar :-)))
En zou ik het 's nachts wel warm houden in die superdunne slaapzak? Het schijnt te sneeuwen in de Pyreneeen. Mijn camera maar weer thuis laten en een dikkere slaapzak mee?
Ach, dit soort twijfels en gedachtes horen wel een beetje bij de voorbereidingen, en bovendien ..... ik ga niet naar het einde van de wereld. Het is een groot avontuur wat ik ga ondernemen, en is dat nou niet juist wat ik zoek?
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit ga ondernemen met twee top-vriendinnen en met z'n drie-en gaan we gewoon alles overwinnen wat er te overwinnen valt.
4 opmerkingen:
Tja, voorbereidingen. Ik ken het. Dit wel, dat niet. Of toch maar dat wel en dit niet? Of....
Twijffels, twijffels en nog eens twijffels. Vaak is dan ook nog eens het geval, tenminste bij ons, dat de eerste gedachtes toch niet zo heel verkeerd blijken te zijn. Maar ja, daar kun je natuurlijk pas achteraf een zinnig antwoord op geven.
Ik moet zeggen dat het wel een heel groot avontuur is dat jullie aangaan. Maar zoals ik ook al gelezen heb, zijn jullie ook al flink aan het trainen. Ben wel benieuwd hoe het daadwerkelijk gaat straks in Spanje. De temperaturen en de hellingspercentages zijn waarschijnlijk toch een ietsie-pietsie anders dan in ons koude kikkerlandje. Hoe dan ook, ik hoop dat ik daar iets over kan lezen voordat wij half mei zelf richting Italië vertrekken. Wij hebben namelijk ook enkele wandelingen op het programma staan. Geen 800 kilometer (bij het idee alleen al heb ik het idee dat mijn voeten tit aan mijn enkels zouden afslijten), maar toch een paar wandelingen van een kilometer of 15. Hiervoor zijn we al bijna een jaar in training. Dat is natuurlijk ook wel noodzakelijk aangezien Marieke een spierziekte heeft. En voor mij was het ondertussen ook al weer ruim 14 jaar geleden dat ik de Kennedymars (80 km) heb gelopen. In augustus 2007 zijn we voorzichtig begonnen met wandelingen van maximaal drie kilometer. En nu? Afgelopen zaterdag hebben we een tocht gemaakt van 23 kilometer. Ik moet zeggen dat ik toch behoorlijk trots was op mijn wederhelft dat ze met haar beperkingen al zover heeft kunnen komen. Goed, het gemiddelde tempo ligt niet zo hoog, maar dat hebben we ook niet nodig. We hebben de tijd.
Maar och, ik ben weer over mezelf aan het vertellen en dat terwijl ik jullie alledrie eigenlijk alleen maar veel succes wilde wensen. Geniet van al het moois dat jullie onderweg zullen zien en beleven. Houd een dagboek bij als het mogelijk is, op internet of op papier. (internet heeft mijn voorkeur, want dan kunnen wij het ook meelezen.) Maar in ieder geval op papier. Want zo'n reis is zo intensief dat je op het moment zelf geen tijd hebt om het allemaal te verwerken. Maar ach ja, dat weet je zelf ook vast en zeker, aangezien je reiservaringen.
Sla veel mooie beelden op je eigen harde schijf en druk ook eens een keer op het knopje van je nieuwe digitale aanwinst.
Groetjes,
Paul & Marieke.
en een poot van Alfred
Hoi Reggy!
Ik wens je een heel fijne reis, veel voorspoed, weinig tegenslag...
Het is een prachtig avontuur, je zult veel zien en beleven en er als rijker en rijper mens van terugkomen!
Enorm veel plezier gewenst...en ik wacht je ongetwijfeld vele en mooie's foto's af... :)
Hartelijke groet, Paula Alphenaar
Oooow, ik vind het zo geweldig van en voor je!
Blij dat je een blog hebt, kan ik het volgen
En je laatste alinea...word er helemaal emotioneel van.
GENIET!
liefs, Cobain, Kiedis en Eline
Hai ...lieve schat
Waar ben je ..hoe gaat het....zijn je voetzolen nog heel ...en heb je het niet koud?
Ik heb veel vragen en denk heel vaak aan je !
Ik hoop binnenkort iets van je te kunnen lezen.
Hele dikke knuffel
Dette
Een reactie posten