Morgen nog 1 etappe te gaan en dan zitten we vlak voor Santiago. En vandaag heeft het weer de hele dag geregend. Zo langzamerhand begin ik me vermoeid te voelen en te verlangen naar het moment dat ik niet meer hoef te lopen. Ik vind dat wel jammer, ik denk dat, als het mooier weer was geweest, ik me beter had gevoeld. Het lopen, de hele dag in de regen, en dat doen we al dagen, zo niet weken, maakt dat ik me steeds meer verstop onder de capuchon van de poncho.
Eigenlijk zijn het cafe-bezoek onderweg de grootste hoogtepunten van de route, daar zien we ook de anderen lijden en balen, en veel mensen die al heel lang onderweg zijn zoals wij, verlangen er naar aan te komen in Santiago.
We zijn nu bijna 6 weken iedere dag aan het lopen. Toen ik er vandaag over nadacht, kon ik me haast niet voorstellen dat ik dit werkelijk gedaan had. Maar toch, het is (bijna) gelukt. Het slechte weer heeft alles veel zwaarder gemaakt, maar ik ben er wel trots op dat ik dit gedaan heb.
Morgen nog één etappe dus, en dan ....... Santiago zien !!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
17 opmerkingen:
Dag lieve lezers,
Tja, inderdaad de laatste loodjes. Het is gek, in het begin had ik het idee dat we zeeen van tijd hadden, en nu, ineens zijn we er dan bijna. Vandaag zijn we nog verzopener dan verzopen geworden, het was bijna geen doen. Zaten we in een cafe, ging A3enne het boekje nog even bekijken (zij is vaak van de route) en zei, oh, die stepstones die hebben we nog niet gehad, dus dan zijn we nu ongeveer hier. Tja, en dan snap je het al, mijn adrenaline schoot gelijk drie dubbel in mijn lijf omhoog. Wakker en gelijk weer met stijve spieren, om de aanval te trotseren. Zo een half uurtje gelopen te hebben kwamen we een rijtje stenen tegen, keurig achter elkaar, geen echte diepe beek te bekennen. Tja, een mens is soms toch banger voor het lijden dat men vreest! Weer eens een lesje geleerd. De meiden waren zelfs vandaag toe aan, mogelijk als hij langs zou komen, een taxi. Ik niet, nee, voor mij was het niet im frage, ik loop hem en zal hem uitlopen ook ik denk dat die Adrenaline goed doorwerkt. De pijntjes, af en toe een schouderpartijtje dat wat stijf aanvoelt, neem ik voor lief. Als je sommigen ziet strompelen dan mag ik me heel gelukkig prijzen, en dat doe ik ook. Het is een opsteker als je merkt, zoals ik, dat mijn lijf in zo´n prima Shape is! Daar ben ik heel erg dankbaar voor. En verder, morgen nog effe een stukkie, daarna de aankomst. Laat de gladiatoren maar komen! (en de gladiolen?, oh nee, dat is voor een heel andere gelegenheid. Veel liefs, Conny Santiagootje!
Geweldig, Con!!! En ook de anderen. Wat fantastisch en dat ondanks al die regen! Ik vraag vaak hoe het weer in Portugal is en dat is dus dan steeds hetzelfde als bij jullie. Ongelooflijk dat je dit volgehouden hebt! En dan straks het einde en de beloning: Santiago te voet bereikt! Wat heb je veel beleefd, je bent misschien een ander mens geworden. Lieve Con, ik hoop dat je helemaal stralend je doel bereikt.
Veel liefs van Wytske.
Con, "sterk spul he, die .............".
liefs
Ik heb heel veel bewondering voor de manier waarop jullie deze tocht gelopen hebben. Zeker door de vele regen ......fantastisch!Echte doorzetters. Ik wens jullie goede laatste dagen en veel tijd om uit te rusten. Jullie zullen het wandelen zeker nog gaan missen.
En Connie...tot gauw groeten Eefke
Dag Reggy!
Je bent er dus bijna. Ik was paar weken weg, maar heb vanavond met veel plezier al je berichten gelezen. Wat een geweldige ervaring, grootse prestatie maar ook ontzettend jammer van het slechte weer. Je geniet dan niet zo van de omgeving, je ruikt de natuur niet, je gezichtsveld wordt zo klein.
Het betekende ongetwijfeld nóg meer afzien. Gefeliciteerd!
Ik hoop dat ik je bericht van zaterdag nog kan lezen, want zondag ga ik weer voor tijdje weg.
Reggy, tot ziens, misschien in Amsterdam of in 't Gooi.
Liefs, Margo
Liefs van Margo
Lieve eindspurters.
Het zit er bijna op, bijna is het leed geleden, bijna is het einddoel bereikt en valt alles van je af. de vermoeidheid, het ongemak, alle nattigheid van de weken waar de weergoden jullie niet goed gezind waren. Het gaat er op lijken dat het lopen van de vele kilometers nog niet zwaar genoeg was en jullie extra beproefd moesten worden door het slechte weer. Meiden jullie hebben je niet op je kop laten zitten , jullie hebben alle ongemakken getrotseerd en bewezen dat jullie doorzetters en tof zijn. Nu nog de laatste km. en heus hoor het is niet erg dat je na zo'n prestatie zegt: nu hoeft het even niet meer, nu verlang ik naar comfort, naar meer gemak, naar uitrusten van de vermoeienissen. Jullie mogen trots zijn op jezelf, loop maar gerust van verwaanbheid naast je schoenen en steek maar een extra pluim op je pet want jullie hebben het verdiend. Reggy en de anderen , nog even de tanden op elkaar, misschien nog een keertje je nat laten regenen als klap op de vuurpijl en dan is daar jullie bestemming. Dan is daar Santiago de Compostella, hier hebben jullie naar toe geleefd en het is jullie gelukt. Bravo, een driewerf hoera voor jullie. Knap gedaan hoor jochie!!!!! Lieverds, geniet van de overwinning, geniet van Santiago, wij hebben genoten van jullie verslagjes en reakties en wij zullen ze missen. Veel plezier samen met een knuffel en kus van Ma en Pa
Lieve wandelaars,
Gladiolen. Ik heb nog even overwogen deze bloemen te laten bezorgen bij het refugio dat jullie in Santiago op zullen zoeken (moet ik het adres wel krijgen natuurlijk).
Op internet heb ik met laten voorlichten op de site Bloemen voor beginners. Bij gladiool kom je dan de uitdrukking tegen: “De dood of de gladiolen”. Nu, jullie overwinnen! Zou je in Nijmegen aankomen, dan kreeg je dus zeker gladiolen. In Santiago? Verder lezend kom ik tegen: “In andere landen is de gladiool in gebruik als grafbloem. Dan betekent de bloem zoveel als "Jij bent mijn ware liefde" en "We zullen je missen". Con, jij bent mijn ware liefde, maar in deze context, in Santiago, dan toch maar geen gladiolen.
Ik zag ook dat de lange termijn weersverwachting voor Santiago aangeeft dat het vanaf woensdag droog is. Voor de lange adem dus.
“We zijn er bijna, maar nog niet helemaal”kan het lied voor vrijdag zijn. Zaterdag wordt het de intocht, en dan direct door naar de kerk. Daar zou ik wel bij willen zijn, maar dat is niet de afspraak en het wordt ook niet de ‘grote verrassing’. Jullie leiden elkaar op het spoor, en volbrengen het met z’n 3-en.
Geniet van de laatste kilometers, slaap goed en daarna gezond weer op.
Groet, Kees
Lieve Conny
Vandaag samen met Jonne de derde route van de avondvierdaagse gelopen. We liepen heel trots de 10 kilometer. Maar nu strompel ik door de kamer met een groet blaar op mijn voet. En ik besef des te meer dat jij toch wel veel geoefend moet hebben voor je vertrok. (en over goe materiaal moet beschikken). Veel sterkte met het laatste stuk. En ik hoop dat Santiago een bijzondere revaring zal zijn.
Liefs, Cora
lieve pelgrims,
na de kaart die jullie me een paar weken geleden stuurden vroeg ik mij af hoever jullie gevorderd waren met jullie tocht.
een paar dagen geleden - op een korte vakantie in duitsland - schreven edith en ik een kaart aan conny eigenlijk in de veronderstelling dat jullie compostella al helemaal achter de rug hadden.
thuisgekomen vanavond las ik het meeltje van 25 mei van conny waarin ik het meeladres van reggy's weblog vond. ik ben er meteen in gaan lezen en begrijp dat jullie er nog net niet zijn. ik las en las maar heb het nog lang niet uit. wat me wel duidelijk werd is dat jullie een geweldige ervaring aan het opdoen zijn!
omdat het al laat is ga ik morgen verder met het lezen maar antwoord nu alvast om niet te laat te zijn om jullie een grootse laatste etappe toe te wensen met een glorieuze aankomst in compostella!
toi toi toi. ik hoop dat de zon schijnt in compostella!
veel liefs voor jullie allemaal!
joost
Lieve Reggy, Con & A3-enne...
Als jullie dit lezen zit het er zo-goed-als-op.
Een lange voettocht door 'nieuw' land, een bijzondere en unieke periode in het leven, een fysieke grens-overschrijding en dat terwijl jullie qua leeftijd geen tieners meer bent, een recordhoeveelheid aan regen in een eigenlijk warm en zonnig oord, een afscheid van wel errug veel weken van dierbare thuisblijvers, van slapen in een hoeveelheid vreemde bedden waar Mata Hari jaloers op zou worden, van .... van ....
.... ja van zoveel mooie, moeilijke, nieuwe, vreemde, wijze en ga-zo-maar-door-momenten dat alles wat ik er meer over zeg er aan teniet lijkt te doen.
Wij zijn in ieder geval blij en trots dat we met jullie mee mochten lezen, jullie mochten volgen op deze pelgrimage.
Het is geweldig dat jullie dit gedaan hebben, en zo waardig volbrachten.
Van mij mogen ze hier een real-life-soap van maken voor op tv. Dan ziet men hoe lieve verstandige mensen met elkaar omgaan, en hoe die omgaan met moeilijke(re) omstandigheden. Hoe je van problemen uitdagingen maakt en dat het niet gaat om ego-zaken als uiterlijk.
Het komt aan op het stellen van de juiste doelen, en dat je je daar ook voor in blijft zetten.
Ik denk dat daar elke goudenkooi-figurant zijn hoofd bij kan buigen!
Meiden, het gevoel hier is TROTS, en daar hou ik het voorlopig bij.
Met Krakkemik gaat alles prima. Lekker lui hondenleventje heeft die samen met Bono. Hij wordt veel geborsteld want hij is enorm aan het verharen.
Zijn dikke, witte ondervancht is er nagenoeg helemaal uit en na het borstelen rent en rolt en schudt ie lekker rond als een jonge pup.
Liefs vanuit Middelbeers!
Lag El Camino niet zo lang geleden nog helemaal voor jullie, bij het achterom kijken, merk je dat het opeens bijna voorbij is. Goed dat een mens niet weet wat er in het vooruit ligt, gezien de afgelopen weken, hadden jullie dan misschien wel bedankt voor deze onderneming. Letterlijk en figuurlijk ondergedompeld in the Ways of James en (zeker te weten) als herboren uit de strijd te voorschijn gekomen. Het doel wat gesteld was, met verve volbracht. De vriendschap is gebleven, meer nog, versterkt in grootte van het kwadraat. Nieuwe vriendschappen aangegaan, grenzen verlegd en last but not least, vele kilo's kwijtgeraakt :) Met verlichte tred stappen jullie straks weer in het Nederlandse rond. Terug in het gewone leven van alledag, maar nooit meer als voorheen. De ervaring van El Camino draag je met je mee met alles wat je hierna zult ondernemen. Als pareltjes voor elke dag om het dagelijkse leven mee op te kleuren.
Dames, 'ladies', lieve meiden, het was mij een waar genoegen, virueel met jullie mee te mogen reizen. En een heel klein beetje mee te beleven met wat El Camino jullie gebracht heeft. (het haalt het niet bij het eggies natuurlijk, ik weet het, maar toch) Geniet van wat er nog komen gaat. Het is jullie van harte gegund. Dahaag.
lieve groet,
Esther, enz.
(ik hoef maar één keer te raden wat jullie als eerste zullen ondernemen in Santiago: een lading verse onderbroeken inslaan en een fris en fleurig jurkje bemachtigen. :) )
Hoi Con,Reggy en Adrienne,
Ik heb met verbazing jullie tocht gevolgd en heb een enorme bewondering voor jullie doorzettingsvermogen hoewel ik zelf zeer sportief ben aangelegd,volg ieder sportevenement vanaf de zijlijn of vanuit mijn luie stoel,zou ik dit toch niet kunnen opbrengen. 600 km met de benenwagen(klinkt wat makkelijker) 't is niet niks en zeker als je met vele ongemakken zoals blaren,pijnlijke knieen tc. te maken hebt.Meiden hou nog even vol en geniet van alles wat je onderweg tegenkomt.
3 petjes af voor deze 3 doorzetters.
Groetjes,
John Vermeulen
Hoi Con,Reggy en Adrienne,
Ik heb met verbazing jullie tocht gevolgd en heb een enorme bewondering voor jullie doorzettingsvermogen hoewel ik zelf zeer sportief ben aangelegd,volg ieder sportevenement vanaf de zijlijn of vanuit mijn luie stoel,zou ik dit toch niet kunnen opbrengen. 600 km met de benenwagen(klinkt wat makkelijker) 't is niet niks en zeker als je met vele ongemakken zoals blaren,pijnlijke knieen tc. te maken hebt.Meiden hou nog even vol en geniet van alles wat je onderweg tegenkomt.
3 petjes af voor deze 3 doorzetters.
Groetjes,
John Vermeulen
Lieve Con,
Volgens mij komen jullie vandaag aan,of zijn net aangekomen! ik heb enorm veel respect voor jullie
dat ondanks de hevige regenbuien,jullie het hebben volbracht!
Geniet nog even met elkaar deze dagen in Santiago,wij zien elkaar binnenkort!!
dikke zoen
Zaterdag, 31 mei 2008, 10:19u
Zojuist de webcams van Santiago er bij op gezocht en ook de weerberichten ter plaatse. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat jullie inmiddels rond het Praza das Praterias rondstruinen en het ongelofelijke is gebeurd, de zon schijnt. En zo ook jullie. En ik kan me vergissen, maar ik zag rond tienen drie dames met rugzakken op bovengenoemde plein voor de zij ingang van de kathedraal rondstruinen. Stralende gezichten, de warmte ervan komt hier via de webcam onze huiskamer binnen. Haha. Gekheid natuurlijk. Het zou wel een mooie toevalstreffer zijn als ik jullie inderdaad voorbij zag wandelen. :) Jullie leken er echt veel op. Vogelnestjes op het hoofd en zóóó slank. :)
We horen vast binnenkort van jullie alle details.
Groet uit Friesland,
Esther
(Drie keer raden wat het weer jullie de komende dagen brengt, zon, zon en nog eens zon. :) )
Sportheldinnen, Gladiolen,
Jullie zijn er. Fantastisch en van harte gefeliciteerd. Een geweldige prestatie. En dat allemaal in mijn eigen vriendenkring.
Serieus: Ik vind het een enorme prestatie.
Nog een hele fijne tijd, die laatste dagen.
Ik schreef eerder deze week een berichtje, maar dat is niet overgekomen. Vandaar dat ik het er even achter plak. (Het niet overkomen zal wel aan mij liggen. Ik had het in WORDS aangemaakt, maar waarschijnlijk niet verzonden.
een hartelijke groet,
geweldige prestatie,
lieve groeten,
Guido en Willy
Lieve Connie en dames,
Wat een geweldige prestatie. Al zoveel kilometers in de benen. Vreemd toch dat het nu opeens drukker wordt in verband met de stempeltjes. Klaarblijkelijk zijn er vele mensen die het vooral daarom doen: laten zien dat je gepresteerd hebt, al is het “maar” de laatste 100 kilometer.
Ook fijn te lezen dat jullie gewoon plezier hebben en het goed gaat.
De nachtelijke wc bezoekjes lijken me inderdaad een hele belevenis en tamelijk griezelig. Dan heb je het als jongetje wel wat makkelijker.
Hopelijk blijven de weergoden jullie goedgezind. Het lijkt me toch wel aangenamer als het zonnetje, al is het maar een beetje, schijnt en het in ieder geval droog is.
Hier gaat het prima. Willy en ik zijn druk bezig met de verhuizing van een vriendin. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde. Wel grappig, maar soms ook wel vermoeiend. Ach, het houdt ons van de straat en de relatie goed.
In gedachte zijn we bij jullie. Houd vol.
hele lieve groeten,
Guido en Willy
Mission accomplished!!
http://cms2.shellgaslpg.com/shellgas_be/images/THUMB_UP.jpg
Een reactie posten